Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Βασικοί κανόνες προφοράς

  1. Τα ηχηρά σύμφωνα (το αντίστοιχο του в είναι το ф) χάνουν την ηχηρότητά τους στο τέλος της λέξης, "строганов" [στρογκά’νοφ]
  2. Τα ηχηρά σύμφωνα μετατρέπονται στα άηχα αντίστοιχά τους πριν από άηχα σύμφωνα, "водка" [βότκα].
  3. Ομοίως, άηχα σύμφωνα με ηχηρά ζευγάρια γίνονται ηχηρά πριν από άλλα ηχηρά σύμφωνα, "футбол" [φούτμπαλ]
  4. Το φωνήεν προφέρεται πλήρως μόνο όταν τονίζεται. Όταν βρίσκεται σε μη τονιζόμενη θέση (αδύνατη θέση), το φωνήεν "υποβιβάζεται" σε έναν ουδέτερο φθόγγο. Αυτό ειδικά εφαρμόζεται στο ‘’o’’, ‘’оно’’ [ανό].
  5.  Η προφορά δεν εξαρτάται από το εάν η θέση τονίζεται ή όχι.
  6. Το σκληρό σημείο (ъ) υποδηλώνει ότι το σύμφωνο που προηγείται δεν είναι ουρανικό. Εντούτοις, χρησιμοποιείται πολύ σπάνια μετά την μεταρρύθμιση της ορθογραφίας το 1918.
  7. Το μαλακό σημείο (ь) υποδηλώνει ότι το σύμφωνο που προηγείται μαλακώνει παίρνοντας μια ουρανική απόχρωση.
  8. Τα φωνήεντα Е/е, Ё/ё, И/и, Ю/ю, Я/я κάνουν τα σύμφωνα που προηγούνται αυτών ουρανικά. Αυτό σημαίνει ότι τα σύμφωνα αυτά προφέρονται με την γλώσσα σηκωμένη να πιέζει προς τον ουρανίσκο.
  9. Γράμματα που προφέρονται ίδια με τα λατινικά τους ισοδύναμα: к о м е т а [comet]
  10. "Ελληνικά" γράμματα: г [γκ],  л[λ] , ф[φ] (όπως τα γάμμα, λάμδα, φι). Δοκιμάστε να προφέρετε την Ρωσική λέξη флаг [γλαγκ], που σημαίνει "flag" στα αγγλικά και στα ελληνικά σημαία.
Το ‘’г’’ στο τέλος των λέξεων, οι οποίες δεν είναι δάνεια από άλλες γλώσσες, προφέρεται ‘’к’’, όπως : друг [ντρουκ].

Το γράμμα "г" ανάμεσα από τα γράμματα "e" και "o" και ανάμεσα από δύο ‘’o’’ προφέρεται ως [β] "его" (δικό του) προφέρεται [γιεβό]. Ο κανόνας αυτός έχει εφαρμογή όταν το "его" είναι στο τέλος της λέξης. Να θυμάστε επίσης ότι εφαρμόζεται μόνο στις καταλήξεις των πτώσεων (γενική και αιτιατική) ‘’нового’’ [νόβαβα] /‘’хорошего’’ [χαρόσεβα], υπάρχουν λέξεις που ταιριάζουν με αυτήν την περιγραφή αλλά προφέρονται κανονικά, π.χ. "много" [μνόγκα]- πολύ, πολλά

  1. Τα γράμματα д[ντ], н[ν] και е[γιε]: δύο εύκολες Ρωσικές λέξεις που μας δείχνουν πως προφέρονται да (ντα), нет (νιέτ):  .
  2.  Τα γράμματα с [σ], у[ου], ш[ςς], и[ι], б[μπ] και р[ρ], суши-бар (sushi-bar): οι λέξεις αυτές ακούγονται παντού στην Αγία Πετρούπολη....
  3. Το χ [χα] έχει σκληρό ήχο [χ] , το π [πε] άλλοτε προφέρεται ηχηρά ενώ στο τέλος της λέξης πιο κποφτό : хип-хоп (χιπ-χοπ)
  4. Το γράμμα ‘’ю’’ προφέρεται πάντα [γιου] , το γράμμα ‘’з’’ προφέρεται [ζ] αλλά όταν βρίσκεται στο τέλος της λέξης προφέρεται [σ] союз (σογιούς).
  5. Το ц το ч προφέρονται καθαρά царь (τσαρ) και чай (τςάι).
  6.  Αυτά τα γράμματα έχουν δυο ήχους я [για],ё [γιο],ю [γιου] [γιε]
1)στην αρχή της λέξης
Ель, Юля, Ёж, Яхта.
2)μετά από το μαλακό σημείο ь
вьЮга, пьЁм, пьЯный, льЕ, пьЕса  
3) μετά από το σκληρό σημείο ъ
объЁм, съЕм, объЯтья.
4)πριν από σύμφωνο
поЁм, поЯс, паЮс, поЕсть


Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Глаголы с которами употребляется каждый падеж
Дательный падеж (δοτική πτώση)
С глаголами употребляется для обозначения лица, которому адресовано действие (кому?) (χρησιμοποιείται για να δείξει το πρόσωπο στο οποίο μεταβαίνει η ενέργεια του ρήματος, έμμεσο αντικείμενο)
Верить/поверить πιστεύω
Говорить/сказать μιλάω
Давать/дать δίνω
Дарить/подарить χαρίζω, δωρίζω
Звонить/позвонить τηλεφωνώ
Нравиться/понравиться αρέσω
Обещать/пообещать υπόσχομαι
Объяснять/объяснить εξηγώ
Отвечать/ответить απαντώ
Писать/написать γράφω
Покупать/купить αγοράζω
Помогать/помочь βοηθώ
Показывать/показать δείχνω
Посылать/послать στέλνω
Предлагать/предложить προτείνω
Приносить/принести φέρω
Рассказывать/рассказать διηγούμαι
Разрешать/разрешить επιτρέπω
Сообщать/сообщить γνωστοποιώ
Советовать/посоветовать συμβουλεύω

Винительный падеж (αιτιατική πτώση)
Прямой объект употребляется после переходных глаголов (άμεσο αντικείμενο χρησιμοποιείται μετά από παραχωρητικά ρήματα)
Благодарить/поблагодарить ευχαριστώ
Видеть/увидеть βλέπω
Вспоминать/вспомнить θυμάμαι
Встречать/встретить συναντώ
Ждать/подождать περιμένω
Звать/позвать ονομάζω
Знакомить/познакомить συστήνω/γνωρίζω
Знать/узнать ξέρω
Искать ψάχνω
Любить/полюбить αγαπώ
Находить/найти βρίσκω
Обижать/обидеть προσβάλλω/πειράζω
Одевать/одеть ντύνω
Поздравлять/поздравить συγχαίρω
Получать/получить λαμβάνω
Приглашать/пригласить προσκαλώ
Принимать/принять παίρνω
Проводить/провести πηγαίνω κάποιον κάπου
Провожать/проводить συνοδεύω/ξεπροβοδίζω
Просить/попросить ζητώ
Решать/решить αποφασίζω/λύνω
Сердить/рассердить θυμώνω
Слушать/послушать ακούω
Спрашивать/спросить ρωτώ
Уважать σέβομαι/εκτιμώ
Ценить εκτιμώ

Тпорительный падеж (οργανική πτώση)
Являться είμαι/εμφανίζομαι
Быть είμαι
Становиться/стать γίνομαι
Владеть κατέχω/χειρίζομαι
Гордиться υπερηφανεύομαι
Заниматься ασχολούμαι/μελετώ
Интересоваться ενδιαφέρομαι
Обладать κατέχω
Обмениваться/обменяться ανταλάσσω
Пользоваться/воспользоваться χρησιμοποιώ
Руководить καθοδηγώ
Увлекаться έχω κάποιο χόμπυ/διασκεδάζω
Характеризоваться χαρακτηρίζω

Предложный падеж (Προθετική πτώση)
Глаголы с которами употребляется предложный падеж с предлогом ‘’о’’ (ρήματα με τα οποία συντάσσεται η προθετική πτώση με την πρόθεση ‘’ο’’)
Беспокойться ανησυχώ
Вспоминать/вспомнить θυμάμαι
Говорить/сказать μιλάω
Думать/подумать σκέφτομαι
Заботиться φροντίζω
Знать/узнать ξέρω
Мечтать ονειρεύομαι
Писать/написать γράφω
Помнить θυμάμαι
Разговаривать συνομιλώ
Рассказывать/рассказать διηγούμαι
Слышать/услышать ακούω
Сообщать/сообщить ανακοινώνω
Спорить μαλώνω
Спрашивать/спросить  ρωτώ

Читать/прочитать διαβάζω

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

Урок 3 (ουρόκ 3) Μάθημα 3ο

      Это его книга. Это её книга. Это их книга.(έτα γιβό κνίγκα. έτα γιγιό κνίγκα. έτα ιχ κνίγκα)             Αυτό είναι το βιβλίο του, αυτό είναι το βιβλίο της, αυτό είναι το βιβλίο τους.

- Что делает Иван Иванович? – Он читает. (στο ντέλαγιετ ιβάν ιβάναβιτσ;) (ον τσιτάγιετ) Τι κάνει ο Ιβάν Ιβάναβιτσ; - Αυτός διαβάζει

-Что они делают? – Они читают. (στο ανί ντέλαγιουτ) (ανί τσιτάγιουτ) Τι κάνουν; Αυτοί διαβάζουν

-Что читает Иван Иванович? – Он читает книгу. (στό τσιτάγιετ ιβάν ιβάνοβιτς) (ον τσιτάγιες κνίγκου) Τι διαβάζει ο Ιβάν Ιβάνοβιτς; Αυτός διαβάζει ένα βιβλίο.

Ρήμα Глагол(γκλαγκόλ)

Η ιδιαιτερότητα στη ρώσικη γλώσσα είναι ότι κάθε ρήμα έχει δύο τύπους, μορφές, την εξακολουθητική μορφή ή μη τετελεσμένη και τη στιγμιαία ή τετελεσμένη. 
Η εξακολουθητική μορφή του ρήματος εκφράζει διάρκεια ή επανάληψη. Η εξακολουθητική μορφή έχει τρεις χρονικές βαθμίδες, παρόν, παρελθόν, μέλλον.
 Η στιγμιαία αναφέρεται σε μια πράξη που έγινε στο παρελθόν και ολοκληρώθηκε ή σε μια πράξη που θα γίνει στο μέλλον και θα μας δώσει αποτέλεσμα, δηλαδή θα ολοκληρωθεί. Η στιγμιαία κορφή έχει δυο χρονικές βαθμίδες, παρελθόν και μέλλον.
Τα ρήματα χωρίζονται σε δυο ομάδες, δηλαδή σε δύο συζυγίες.
Στην πρώτη συζυγία ανήκουν:

  • ρήματα σε -ать : читать(τσιτάτ-διαβάζω)
  • ρήματα σε -ять: гулять(γκουλιάτ-κάνω βόλτα)
  • ρήματα σε -ти : идти(ιτί-πηγαίνω με τα πόδια), нести(νιστί-κουβαλώ με τα χέρια)
  • ρήματα σε -чь : беречь(μπιριέτσ-διατηρώ)
  • ρήματα σε -ва που πρι έχουν -да, -ста,-зна: узнавать(ουζναβάτ-πληροφορούμαι)
  • ρήματα μονοσύλλαβα σε -ить ή σε -ыть: пить(πίτ-πίνω), мыть(μιτ-πλένω)
  • ρήματα σε -ереть ή σε -еть με τόνο: умереть(ουμιριέτ-πεθαίνω), уметь(ουμέτ-ξέρω να)
  • τα ρήματα: брать(μπράτ-παίρνω), жить(ζιτ-μένω), плыть(πλίτ-κολυμπώ),ждать(ζντάτ-περιμένω),взять(βζιάτ-παίρνω)
  • ρήματα σε -овать, -евать: танцевать(ταντσιβάτ-χορεύω), рисовать(ρισαβάτ-ζωγραφίζω)
  • ρήματα σε -нуть :  мёрзнуть (μιόρζνουτ-κρυώνω)
читаю
читаешь
читает
читаем
читаете
читают

Στη δεύτερη συζυγία ανήκουν:

  • ρήματα σε -ить : говорить (γκαβαρίτ-μιλάω)
  • ρήματα σε -еть : смотреть (σματριέτ-βλέπω,παρακολουθώ κάτι)
  • ρήματα σε -ать : слышать (σλίσατ-ακούω)
говорю
говоришь
говорит
говорим
говорите
говорят

Ένα ρήμα όταν το ψάχνουμε στο λεξικό το βρίσκουμε σε μορφή απαρεμφάτου. Το απαρέμφατο είναι ένας άκλιτος γραμματικός τύπος, το οποίο δεν έχει ούτε έγκλιση, ούτε πρόσωπο, ούτε γένος. Στα ρώσικα όμως έχει εξακολουθητική και στιγμιαία μορφή.
Το απαρέμφατο λήγει σε -чь, -ть, ти.
Είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε γιατί χρησιμοποιείται μετά από ρήματα, μετά από τη σύντομη μορφή κάποιων επιθέτων, μετά από επιρρήματα.
Τέλος, από το απαρέμφατο μπορούμε να σχηματίσουμε κάποιους άλλους ρηματικούς τύπους.

Притяжательные  местоимения (πριτιζάτελνιε μεστοιμένιγια-κτητικές αντωνυμίες)

Он – его
Она – её
Оно – его
Они – их

 Его:  δικός του, δική του, δικό του.
      Её: δικός της, δική της, δικό της
      Их: δικός τους, δικοί τους,
                 Δική τους, δικές τους
                 Δικό τους, δικά τους.

 Ο πληθυντικός είναι κοινός για όλα τα γένη:
     π.χ. Это Иван Иванович и Анна Петровна.
            Максим их сын.
            Нина их дочь.

Αυτές οι αντωνυμίες δεν μεταβάλλονται, το γένος τους δεν καθορίζεται από το γένος του ουσιαστικού που προσδιορίζουν, αλλά από τον κτήτορα
 Это Максим. Это его отец. Это его мама.
 Это Нина. Это её отец. Это её мама.
 Это Нина и Максим. Это их отец. Это их мама.

Это Анна Петровна и Иван Иванович.
Анна Петровна и Иван Иванович жена и муж.

Это Иван Иванович.
Анна Петровна его жена.
Нина его дочь.
Максим его сын.

Это Анна Петровна.
Иван Иванович её муж.
Нина её дочь.
Максим её сын.

Это Анна Петровна и Иван Иванович.
Нина их дочь.
Максим их сын

Это Нина и Максим
Они сестра и брат.
Анна Петровна их мать (мама)
Иван Иванович их отец (папа)

Давайте поговорим

- Кто это?
-Папа.
-А это?
-Это его брат

-Что это такое?
-Это дом
-А это?
-парк

Нина здесь. А где же папа?
Максим дома. А где же Нина?
Нина тоже дома. Она там.


Жупнал здесь. Письмо тоже здесь. А где же газета? Она там.
Τα γένη των ουσιαστικών:
 Αρσενικα:

  • λήγουν σε σύμφωνο π.χ. Антон(αντόν-Αντώνη), стол(στολ-τραπέζι), дом(ντομ-σπίτι)
  • λήγουν σε й π.χ.  музей(μουζέι-μουσείο), Андрей(αντρέι-Ανδρέας)
  • λήγουν σε ь π.χ. учитель(ουτσίτιλ-δάσκαλος), секретарь(σικριτάρ-γραμματέας), словарь(σλαβάρ-λεξικό) (όσα λήγουν σε -ель, -арь και δηλώνουν επάγγελμα είναι πάντα αρσενικού γένους, τις υπόλοιπες λέξεις σε ь μαθαίνουμε αν ανήκουν στο αρσενικό γένος όταν μαθαίνουμε και τη λέξη)
  • λήγουν σε ий π.χ. планетарий(πλανιτάριι-πλανητάρειο), санаторий(σανατόριι-θεραπευτήριο)
  • τα χαϊδευτικά των αρσενικών ονομάτων π.χ. Костя(κόστια-Κώστα), Саша(σάσα-Αλέξη), Петя(πέτια-Πέτρο), Вася(βάσια-Βασίλη)
  • λέξεις που αναφέρονται σε φυσικά αρσενικά πρόσωπα π.χ. дедушка(ντιέντουσκα-παππούς), папа(πάπα-μπαμπάς), дядя(ντιάντια-θείος)
  • και ως εξαίρεση η λέξη кофе(κόφιε-καφές)
Θηλυκά:
  • λήγουν σε α π.χ. мама(μάμα-μαμά), сумка(σούμκα-τσάντα), кошка(κόσκα-γάτα)
  • λήγουν σε я π.χ. тётя(τιότια-θεία)
  • λήγουν σε ь π.χ. тетрадь(τιτράντ-τετράδιο), ночь(νοτς-νύχτα) (όσες λέξεις πριν από το ь έχουν ένα από τα γράμματα ч, ж, ш, щ είναι πάντα θηλυκού γένους, τις υπολόιπες που λήγουν σε ь μαθαίνουμε οτι ανήκουν στο θηλυκό γένος όταν τις μαθαίνουμε)
  • λήγουν σε ия π.χ. армия(άρμιγια-στρατός), экскурсия(εξκούρσιγια-εκδρομή)
Ουδέτερα:
  • λήγουν σε о π.χ. окно(ακνό-παράθυρο), слово(σλόβα-λέξη)
  • λήγουν σε е π.χ. море(μόριε-θάλασσα), солнце(σόλντσε-ήλιος)
  • λήγουν σε ие π.χ. здание(ζντάνιγιε-κτίριο)
  • σαν εξαιρέσεις παρόλο πυ λήγουν σε я οι λέξεις время(βρέμια-χρόνος (time)), имя(ίμια-όνομα)