Τα γένη των ουσιαστικών:
 Αρσενικα:

• λήγουν σε σύμφωνο π.χ. Антон(αντόν-Αντώνη), стол(στολ-τραπέζι), дом(ντομ-σπίτι)
• λήγουν σε й π.χ.  музей(μουζέι-μουσείο), Андрей(αντρέι-Ανδρέας)
• λήγουν σε ь π.χ. учитель(ουτσίτιλ-δάσκαλος), секретарь(σικριτάρ-γραμματέας), словарь(σλαβάρ-λεξικό) (όσα λήγουν σε -ель, -арь και δηλώνουν επάγγελμα είναι πάντα αρσενικού γένους, τις υπόλοιπες λέξεις σε ь μαθαίνουμε αν ανήκουν στο αρσενικό γένος όταν μαθαίνουμε και τη λέξη)
• λήγουν σε ий π.χ. планетарий(πλανιτάριι-πλανητάρειο), санаторий(σανατόριι-θεραπευτήριο)
• τα χαϊδευτικά των αρσενικών ονομάτων π.χ. Костя(κόστια-Κώστα), Саша(σάσα-Αλέξη), Петя(πέτια-Πέτρο), Вася(βάσια-Βασίλη)
• λέξεις που αναφέρονται σε φυσικά αρσενικά πρόσωπα π.χ. дедушка(ντιέντουσκα-παππούς), папа(πάπα-μπαμπάς), дядя(ντιάντια-θείος)
• και ως εξαίρεση η λέξη кофе(κόφιε-καφές)

Θηλυκά:

• λήγουν σε α π.χ. мама(μάμα-μαμά), сумка(σούμκα-τσάντα), кошка(κόσκα-γάτα)
• λήγουν σε я π.χ. тётя(τιότια-θεία)
• λήγουν σε ь π.χ. тетрадь(τιτράντ-τετράδιο), ночь(νοτς-νύχτα) (όσες λέξεις πριν από το ь έχουν ένα από τα γράμματα ч, ж, ш, щ είναι πάντα θηλυκού γένους, τις υπολόιπες που λήγουν σε ь μαθαίνουμε οτι ανήκουν στο θηλυκό γένος όταν τις μαθαίνουμε)
• λήγουν σε ия π.χ. армия(άρμιγια-στρατός), экскурсия(εξκούρσιγια-εκδρομή)

Ουδέτερα:

• λήγουν σε о π.χ. окно(ακνό-παράθυρο), слово(σλόβα-λέξη)
• λήγουν σε е π.χ. море(μόριε-θάλασσα), солнце(σόλντσε-ήλιος)
• λήγουν σε ие π.χ. здание(ζντάνιγιε-κτίριο)
• σαν εξαιρέσεις παρόλο πυ λήγουν σε я οι λέξεις время(βρέμια-χρόνος (time)), имя(ίμια-όνομα)